İsa oradan ayrılıp Yahudiye sınırlarına, Şeria nehrinin ötesine
geçti. Çevresinde yine kalabalıklar toplanmıştı; her zamanki gibi
onlara ders veriyordu.
2Yanına gelen bazı Ferisiler O'nu sınamak amacıyla, «Bir erkeğin,
karısını boşaması Kutsal Yasa'ya uygun mudur?» diye sordular.
3İsa karşılık olarak, «Musa size ne buyurdu?» dedi.
4Onlar, «Musa, erkeğin bir boş kâğıdı yazarak karısını boşamasına
izin vermiştir» dediler.
5İsa onlara, «Musa bu buyruğu size yüreklerinizin katılığından
ötürü yazdı» dedi. 6«Tanrı, yaratılışın ta başlangıcından insanları
`erkek ve dişi olarak yarattı.' 7-8`Bu nedenle adam annesini
babasını bırakacak, karısına bağlanacak ve ikisi tek bir beden
olacaklar.' Şöyle ki, onlar artık iki değil, tek bedendir. 9O halde
Tanrı'nın birleştirdiğini insan ayırmasın.»
10Öğrencileri evde O'na yine bu konuyla ilgili bazı sorular
sordular. 11İsa onlara, «Karısını boşayıp başkasıyla evlenen,
karısına karşı zina etmiş olur» dedi. 12«Kocasını boşayıp başkasıyla
evlenen kadın da zina etmiş olur.»
13Bu arada bazıları küçük çocukları İsa'nın yanına getiriyor, onlara dokunmasını istiyorlardı. Ne var ki, öğrenciler onları azarladılar. 14İsa bunu görünce kızdı. Öğrencilerine, «Bırakın, çocuklar bana gelsin» dedi. «Onlara engel olmayın! Çünkü Tanrı'nın Egemenliği böylelerinindir. 15Size doğrusunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliğini bir çocuk gibi kabul etmeyen, bu egemenliğe asla giremez.» 16Çocukları kucağına aldı, ellerini üzerlerine koyup onları kutsadı.
17İsa yola çıkarken, biri koşarak yanına geldi. Önünde diz çöküp
O'na, «İyi öğretmenim, sonsuz yaşama kavuşmak için ne yapmalıyım?»
diye sordu.
18İsa ona, «Bana neden iyi diyorsun?» dedi. «İyi olan tek biri
var, O da Tanrı'dır. 19O'nun buyruklarını biliyorsun: `Adam öldürme,
zina etme, hırsızlık yapma, yalan yere tanıklık etme, kimsenin
hakkını yeme, annene babana saygı göster.'»
20Adam, «Öğretmenim, bunların hepsini gençliğimden beri yerine
getiriyorum» dedi.
21Ona sevgiyle bakan İsa, «Bir tek eksiğin var» dedi. «Git neyin
varsa sat, parasını yoksullara ver; böylece gökte hazinen olur.
Sonra gel, beni izle.»
22Bu sözler üzerine adamın yüzü asıldı, üzüntü içinde oradan
uzaklaştı. Çünkü çok malı vardı.
23İsa çevresine göz gezdirdikten sonra öğrencilerine, «Varlıklı
kişilerin Tanrı Egemenliğine girmesi ne güç olacak!» dedi.
24Öğrenciler O'nun sözlerine şaştılar. Ama İsa onlara yine,
«Çocuklar» dedi, «Tanrı'nın Egemenliğine girmek ne güçtür! 25Devenin
iğne deliğinden geçmesi, zenginin Tanrı Egemenliğine girmesinden
daha kolaydır.»
26Öğrenciler büsbütün şaşırmışlardı. Birbirlerine, «Öyleyse kim
kurtulabilir?» diyorlardı.
27İsa onlara bakarak, «İnsanlar için bu imkânsız, ama Tanrı için
değil. Tanrı için her şey mümkün» dedi.
28Petrus O'na, «Bak, biz her şeyi bırakıp senin ardından geldik»
demeye başladı.
29-30«Size doğrusunu söyleyeyim» dedi İsa, «benim ve Müjde'nin
uğruna evini, kardeşlerini, anne ya da babasını, çocuklarını ya da
topraklarını bırakıp da şimdi, bu çağda çekeceği zulümlerle
birlikte yüz kat daha fazla eve, kardeşe, anneye, çocuğa, toprağa
ve gelecek çağda sonsuz yaşama kavuşmayacak hiç kimse yoktur. 31Ne
var ki, birincilerin birçoğu sonuncu, sonuncuların birçoğu da
birinci olacak.»
32-33Yola çıkmış Kudüs'e gidiyorlardı. İsa önlerinde yürüyordu. Öğrencileri şaşkınlık içindeydi, ardından gelenler ise korkuyorlardı. İsa Onikileri yine bir yana çekip kendi başına gelecekleri anlatmaya başladı: «Şimdi Kudüs'e gidiyoruz» dedi. «İnsanoğlu, başkâhinlerin ve din bilginlerinin eline teslimedilecek. Onlar da O'nu ölüm cezasına çarptıracak ve diğer uluslara teslim edecekler. 34O'nunla alay edecek, üzerine tükürecek ve O'nu kamçılayıp öldürecekler. Ne var ki O, üç gün sonra dirilecek.»
35Zebedi'nin oğulları Yakup ile Yuhanna İsa'ya yaklaşıp,
«Öğretmenimiz, bir dileğimiz var, bunu bizim için yapmanı
istiyoruz» dediler.
36İsa onlara, «Sizin için ne yapmamı istiyorsunuz?» diye sordu.
37«Sen yüceliğine kavuşunca birimize sağında, ötekimize de
solunda oturma ayrıcalığını ver» dediler.
38«Siz ne dilediğinizi bilmiyorsunuz» dedi İsa. «Benim içeceğim
kâseden siz içebilir misiniz? Benim vaftiz olacağım gibi siz de
vaftiz olabilir misiniz?»[e]
39-40«Evet, olabiliriz» dediler.
İsa onlara, «Benim içeceğim kâseden siz de içeceksiniz, benim
vaftiz olacağım gibi siz de vaftiz olacaksınız» dedi. «Ama sağımda
ya da solumda oturmanıza izin vermek benim elimde değil. Bu yerler
belirli kişiler için hazırlanmıştır.»
41Bunu işiten diğer on öğrenci Yakup'la Yuhanna'ya kızmaya
başladılar. 42İsa onları yanına çağırıp şöyle dedi: «Bilirsiniz ki,
ulusların önderleri sayılanlar, onları egemenlik hırsıyla
yönetirler, ileri gelenleri de onlara ağırlıklarını hissettirirler.
43Sizin aranızda böyle olmayacak. Aranızda büyük olmak isteyen,
diğerlerinin hizmetkârı olsun. 44Aranızda birinci olmak isteyen,
hepinizin kulu olsun. 45Çünkü İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil,
hizmet etmeye ve canını birçokları uğruna fidye olarak vermeye
geldi.»
46Sonra Eriha'ya geldiler. İsa, öğrencileri ve büyük bir
kalabalıkla birlikte Eriha'dan ayrılırken, Timay oğlu Bartimay
adında kör bir dilenci yol kenarında oturuyordu. 47Nasıralı İsa'nın
orada olduğunu duyunca, «Ey Davut Oğlu İsa, halime acı!» diye
bağırmaya başladı. 48Birçok kimse onu azarlayarak susturmak
istediyse de o, «Ey Davut Oğlu, halime acı!» diyerek daha çok
bağırdı.
49İsa durdu, «Çağırın onu» dedi.
Kör adama seslenerek, «Ne mutlu sana! Kalk, seni çağırıyor!»
dediler. 50Adam abasını üstünden atarak ayağa fırladı ve İsa'nın
yanına geldi.
51İsa ona, «Senin için ne yapmamı istiyorsun?» diye sordu.
Kör adam, «Rabbuni[f], gözlerim görsün» dedi.
52İsa, «Gidebilirsin, imanın seni kurtardı» dedi. Adam o anda
yeniden görmeye başladı ve yol boyunca İsa'nın ardından gitti.