20. Bölüm, Yuhanna
21. Bölüm
İsa göl kenarında
1-2Bundan sonra Taberiye gölünün kenarında İsa öğrencilerine
yine göründü. Bu da şöyle oldu: Simun Petrus, İkiz[hh] diye anılan
Tomas, Celile'nın Kana köyünden Natanyel, Zebedi'nin oğulları ve
İsa'nın öğrencilerinden iki kişi daha birlikte bulunuyorlardı.
3Simun Petrus ötekilere, «Ben balık tutmaya gidiyorum» dedi.
Onlar, «Biz de seninle geliyoruz» dediler.
Dışarı çıkıp kayığa bindiler. Ama o gece bir şey tutamadılar.
4Sabah olurken İsa kıyıda duruyordu. Ne var ki öğrenciler, O'nun
İsa olduğunu anlamadılar. 5İsa, «Çocuklar, balığınız yok mu?»
diye sordu.
«Yok» cevabını verdiler.
6İsa, «Ağı kayığın sağ yanına atın, tutarsınız» dedi.
Bunun üzerine ağı attılar. O kadar çok balık tuttular ki,
artık ağı çekemez olmuşlardı. 7İsa'nın sevdiği öğrenci, Petrus'a,
«Bu Rab'dir!» dedi.
Simun Petrus O'nun Rab olduğunu işitince üzerinden çıkarmış
olduğu üstlüğü giyip göle atladı. 8Öbür öğrenciler balık dolu ağı
çekerek kayıkla geldiler. Çünkü karadan ancak iki yüz arşın kadar
uzaktaydılar. 9Karaya çıkınca orada yanan bir kömür ateşi, ateşin
üzerinde balık ve ekmek gördüler.
10İsa onlara, «Şimdi tuttuğunuz balıklardan getirin» dedi.
11Simun Petrus kayığa atladı ve tam yüz elli üç iri balıkla
yüklü ağı karaya çekti. Bu kadar çok balık olduğu halde ağyırtılmamıştı. 12İsa onlara, «Gelin, yemek yiyin» dedi.
Öğrencilerden hiçbiri O'na, «Sen kimsin?» diye sormaya cesaret
edemedi. Çünkü O'nun Rab olduğunu biliyorlardı. 13İsa gidip
ekmeği aldı, onlara verdi. Aynı şekilde balıkları da verdi.
14İşte bu, İsa'nın ölümden dirildikten sonra öğrencilere üçüncü
görünüşüydü.
İsa ile Petrus
15Yemekten sonra İsa, Simun Petrus'a, «Yuhanna oğlu Simun, beni
bunlardan daha çok seviyor musun?» diye sordu.
Petrus, «Evet, Rab» dedi, «seni sevdiğimi bilirsin.»
İsa ona, «Kuzularımı otlat» dedi. 16İkinci kez yine ona,
«Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?» diye sordu.
O da, «Evet, Rab, seni sevdiğimi bilirsin» dedi.
İsa ona, «Koyunlarımı güt» dedi. 17Üçüncü kez ona, «Yuhanna
oğlu Simun, beni seviyor musun?» diye sordu.
Petrus kendisine üçüncü kez, «Beni seviyor musun?» diye
sormasına üzüldü. «Rab, sen her şeyi bilirsin, seni sevdiğimi de
bilirsin» dedi.
İsa ona, «Koyunlarımı otlat» dedi. 18«Sana doğrusunu
söyleyeyim, gençliğinde kendi kuşağını kendin bağlar, istediğin
yere giderdin. Ama yaşlanınca ellerini uzatacaksın, başkası seni
bağlayacak ve istemediğin yere götürecek.» 19Bunu, Tanrı'yı ne
tür bir ölümle yücelteceğini belirtmek için söyledi. Sonra ona,
«Ardımdan gel» dedi.
20Petrus arkasına döndü, İsa'nın sevdiği öğrencinin kendilerini
izlediğini gördü. Bu öğrenci, akşam yemeğinde İsa'nın göğsüne
yaslanan ve, «Rab, seni ele verecek olan kimdir?» diye soran
öğrencidir. 21Petrus onu görünce İsa'ya, «Rab, ya bu ne olacak?»
diye sordu.
22İsa ona, «Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam,
bundan sana ne?» dedi. «Sen ardımdan gel!»
23Bu yüzden kardeşler arasında o öğrencinin ölmeyeceğine dair
bir söylenti çıktı. Ama İsa Petrus'a, «O ölmeyecek» dememişti.
Sadece, «Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam, bundan
sana ne?» demişti.
24Bütün bunlara tanıklık eden ve bunları yazan öğrenci budur.
Onun tanıklığının doğru olduğunu biliyoruz.
25İsa'nın yaptığı daha başka çok şey vardır. Bunlar tek tek
yazılsaydı, sanırım yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.
Elçilerin işleri 1. Bölüm, Yuhanna