1. Bölüm, Pavlus'un Timoteyus'a birinci mektubu
2. Bölüm
Dua ve tapınma
1-2Her şeyden önce şunu öğütlerim: Tanrı yoluna tam bir bağlılık ve ağırbaşlılık içinde sakin ve
huzurlu bir yaşam sürelim diye, krallar ve tüm üst yöneticiler dahil, bütün insanlar için dilekler sunulsun,
dualar, niyazlar ve şükürler edilsin. 3Böyle yapmak iyidir ve Kurtarıcımız Tanrı'yı hoşnut eder. 4O, tüm
insanların kurtulmasını ve gerçeğin bilincine erişmesini ister. 5Çünkü tek bir Tanrı ve Tanrı ile insanlar
arasında tek bir Aracı vardır. 6Bu da insan olan ve kendisini herkes için fidye olarak sunmuş bulunan
Mesih İsa'dır. Uygun zamanda verilmiş olan tanıklık budur. 7Ben bunun habercisi ve elçisi atandım.
Gerçeği söylüyorum, yalan söylemiyorum. Uluslara iman ve gerçeği öğretmek üzere atandım.
8Buna göre, erkeklerin öfkelenip çekişmeden, her yerde pak eller yükselterek dua etmelerini isterim.
9-10Kadınların da kendilerini saç örgüleri, altınlar, inciler ya da pahalı giysilerle değil, sade giyimle, edebe
uygun ve ölçülü biçimde, Tanrı yolunda yürüdüklerini ileri süren kadınlara yaraşır şekilde, iyi işlerlesüslemelerini isterim. 11Kadın sükûnet ve tam bir uysallık içinde öğrensin. 12Kadının ders verip erkeğe
egemen olmasına izin vermiyorum; kadın sükûnet içinde dinlesin. 13-14Çünkü önce Ådem, sonra Havva
yaratıldı; aldanan da Ådem değildi, kadın aldanıp suç işledi. 15Ama kadın sağduyu ile iman, sevgi ve
kutsallıkta yaşarsa, çocuğun doğmasıyla kurtulacaktır[a].
3. Bölüm, Pavlus'un Timoteyus'a birinci mektubu