Mektubun içeriği:
Mektup, Selanik topluluğu için Tanrı'ya sunulan teşekkürle başlıyor (1Se.1:2-10).
Selanik'teki inanlılar, baskılara dayanmakla kalmayıp Müjde'yi civar bölgede de yaymışlardı. Pavlus,
arkadaşlarıyla birlikte Selanik'teyken nasıl bir yaşam sürdüğünü, Selanikliler için nasıl kaygılandığını
hatırlatıyor (1Se.2:1-12) ve onları tekrar görmeyi ne denli arzuladığını dile getiriyor (1Se.2:17-18; 1Se.3:10). Bu son
ayet, mektubun geri kalan kısmına ilişkin iyi bir ipucu veriyor bize: Pavlus, Selaniklilerin iman
konusundaki eksiklerini tamamlamak istiyor. O güne kadarki gayretlerini överken daha da ilerlemelerini
arzu ediyor (1Se.4:1,10; 1Se.5:11). Böylece onları ahlaksızlıktan uzak kalmaya çağırıyor (1Se.4:3-8), birçok alanda
yüreklendiriyor (1Se.4:10-12; 1Se.5:6-22).
Pavlus, Selanik'teki inanlıların aklını kurcalayan şu soruya değiniyor: Mesih tekrar gelmeden ölen
inanlılara ne olacak? Ümitsiz olanlar gibi kederlenmelerini önlemek için (1Se.4:13) Mesih'in gelişinde ilk
dirilecek olanların Mesih'e ait olarak ölenler olduğunu söylüyor. Mesih'in ikinci gelişi hem bu mektupta,
hem de 2. Selanikliler Mektubu'nda işlenen önemli konulardan biridir (bkz. 2. Selaniklilere Giriş)1.
Ana hatlar:
1Se.1:1-10 Selanikli inanlılar için sunulan şükranlar
1Se.2:1-16 Pavlus'un Selanik'teki etkinlikleri
1Se.2:17-3:13Selanikli inanlılar için çekilen kaygılar, onlardan gelen iyi haberler
1Se.4:1-12 Tanrı'yı hoşnut etmenin yolu
1Se.4:13-5:11Mesih'in ikinci gelişi
1Se.5:12-28 Son öğütler
Kaynak ayetler:
1 1Se.1:9-10; 1Se.2:19; 1Se.3:13; 1Se.4:13-51Se.4:11. Ayrıca 2. Selaniklilere giriş
bölümüne bakınız.